Slapen ? Onze dreumes past ervoor !

Wanneer spreekt men van een dreumes ?

Kinderen tussen 1 en 2 jaar zijn in principe baby’s, maar ze worden ook wel eens dreumesen genoemd.  Tot de leeftijd van twee jaar is slapen iets waar kinderen totaal geen zin in hebben.  Zij hebben wel iets beters te doen.

Vanaf twee jaar merkt men als ouder dat het middagslaapje van een paar uurtjes afgebouwd wordt tot het helemaal niet mee nodig is.  Doorgaans is dat rond de tijd dat het kind naar school begint te gaan.  Als een kind in de  middag geen zin heeft in een slaapje en ook moeilijk in slaap geraakt; dan heeft het eigenlijk niet veel zin meer om het kind tot dit slaapje te dwingen.  Dit kan uiteraard niet gezegd worden van het slapen ’s avonds.  Hierbij moet men wel consequent zijn en het kind op het vaste tijdstip laten slapen.  Zij weten uiterst vlug wanneer zij misbruik van de situatie kunnen maken; en dan kom je al gauw tot huilbuien voor het slapen gaan, telkens opnieuw uit het bedje kruipen, bij mama en papa slapen,…  En eens ze ondervinden dat deze dingen kunnen of mogen, dan is het uiterst moeilijk om ze terug naar het gewone slaappatroon te krijgen.

Hoe kan je je dreumes zin doen krijgen in slapen ?

Iedereen kent wel de uitvluchten die een dreumes heeft als het bedtijd is.  Het kind moet nog iets drinken, het begint te huilen, er moet een verhaaltje voorgelezen worden, ze willen nog wat speelgoed langs de kant zetten,…  Kortom, het merendeel van de kinderen beschikt over een massa uitvluchten om maar niet naar bed te moeten gaan.

Je kan die dingen vlotter laten verlopen door een bedritueel te bedenken.  Dit kan zijn: in bad gaan, pyjama aantrekken, verhaaltje vertellen, zoen en dan slapen.  Probeer zo vlug mogelijk dit ritueel aan te leren, het zal de kans op succes alleen maar vergroten.

Wat je zeker best niet doet, is het kind wild maken net voor het slapen gaan.  Achter elkaar lopen zottebollen, zal het inslapen een groot stuk moeilijker maken.

Wat je ook kan doen, is het bedritueel afwisselend door mama of papa laten verlopen.  Op die manier is het ritueel niet gebonden aan één persoon en krijg je geen scènes als iemand anders eens het bedritueel (de thuiswacht bijvoorbeeld) moet doorlopen. 

Een knuffel of een dekentje is zeker zinvol om vlugger in slaap te geraken.  Het zal het kind een veilig gevoel geven waardoor het vlugger rustiger wordt. 

Als het kind toch vaak wakker wordt en weent, vergewis je er dan van of er niet iets fysisch aan de hand is.  Je kwaad maken heeft geen zin want hierdoor zal het kind nog meer uit zijn normale doen geraken. 

Leg altijd zijn vertrouwde knuffel of doekje mee in zijn bedje. Ze gaan je dreumes helpen om opnieuw in slaap te vallen als hij wakker wordt. Blijft hij echter huilen, ga zeker kijken en troost hem met je lieve, zachte stem en maak je zeker niet boos. Daarmee bereik je alleen maar het tegenovergestelde mee.