Ook mama kan een huilbaby niet altijd troosten!

Een baby is een klein wondertje dat je op de wereld zet. Je zou je kleintje de hele dag willen knuffelen en de liefde stroomt ervan af. Toch kan het continu huilen hier een serieuze domper opzetten. De roze wolk kan veranderen in een donderwolk wanneer je als ouder alles probeert om je baby tevreden te stellen (schone luier, eten, troosten) en het huilen blijft aanhouden.  Het is geen pretje als je een huilbaby hebt.

Wat is een huilbaby?

Elke baby huilt weleens, het is ook zijn enige communicatiemiddel.
Een pasgeborene huilt ongeveer één tot anderhalf uur per dag. Rond de zesde levensweek kunnen er echter pieken komen waarbij het huilen kan oplopen tot twee tot tweeënhalf uur.
De definitie huilbaby volgens de kinderartsen moet voldaan aan 2 voorwaarden:
• Er mag geen medische oorzaak zijn voor het vele huilen
• Er moet voldaan worden aan de regel van 3:
o Je baby huilt meer dan drie uur per dag
o Hij huilt minstens drie dagen per week
o Het huilen moet drie opeenvolgende weken zijn

Een pasgeboren baby huilt niet zomaar, er is altijd wel een reden: een vieze luier, honger, iets wat hem irriteert, hij heeft het te warm of te koud,etc.
Wanneer je hem echter niet kan troosten, is het toch aangeraden om een kinderarts te raadplegen.
Bij een huilbaby wordt er echter zeer weinig een medische oorzaak gevonden waarom het continu huilen blijft aanhouden (maar drie % en meestal gaat het hier over een voedselallergie, melksuikerintolerantie of reflux).

Uitputting door een huilbaby.

Wanneer er geen oorzaak wordt gevonden waarom je baby continu huilt, is dit natuurlijk een goede zaak. Maar daarmee is het probleem van het huilen niet opgelost.
Als mama heb je na de bevalling nog altijd wel wat last van je hormonenhuishouding, neem daar dan nog eens de huilbuien van je baby bij en de babyblues , dan is de uitputting en radeloosheid niet ver meer af.

Algemeen.

Wat de medische wereld, vrienden en kennissen ook zeggen als goedbedoelde raad, je hebt een huilbaby als jijzelf dat vindt.
Niet iedereen kan goed omgaan met stress en is er gevoeliger voor dan de andere. Bij sommige vrouwen ligt de tolerantiegrens hoger, terwijl iemand anders vlugger aan zijn kookpunt zit.